قبل از هر کار ، آن را در ذهنمان انجام دهیم

سنگ های مرمر زندگی

می گویند در زمان های دور، پسری بود که به اعتقاد پدرش هرگز نمی توانست با دستانش کار با ارزشی انجام دهد. این پسر هر روز به کلیسایی در نزدیکی محل زندگی خود می رفت و ساعت ها به تخته سنگ مرمر بزرگی که در حیاط کلیسا قرار داشت خیره می شد و هیچ نمی گفت!

روزی شاهزاده ای از کنار کلیسا عبور می کرد و پسرک را دید که به این تخته سنگ خیره شده است و هیچ نمی گوید. از اطرافیان در مورد پسر پرسید، به او گفتند که او چهار ماه است هر روز به حیاط کلیسا می آید و به این تخته سنگ مرمر خیره می شود و هیچ نمی گوید.

شاهزاده دلش برای پسرک سوخت. کنار او آمد و اهسته به پسرک گفت: جوان به جای بیکارنشستن و زل زدن به این تخته سنگ، بهتر است برای خود کاری دست و پا کنی و آینده خود را بسازی.

پسرک در مقابل چشمان حیرت زده شاهزاده، مصمم و جدی به سوی او برگشت و در چشمانش خیره شد و محکم و متین پاسخ داد: من همین الان در حال کار کردن هستم! و بعد دوباره به تخته سنگ خیره شد.

شاهزاده از جا برخاست و رفت.... چند سال بعد به شاهزاده خبر دادند که آن پسرک از آن تخته سنگ یک مجسمه با شکوه از حضرت داوود ساخته است. مجسمه ای که هنوز هم جزو شاهکارهای مجسمه سازی دنیا به شمار می آید.

نام آن پسر « میکل آنژ » بود.

مجسمه داود میکل آنژ امروز،  پانصدساله است و این در حالی است که این تندیس نفیس  پنج متری اکنون، همان قدر معروف است که در سال 1504 بود.مجسمه داود میکل آنژ هر ساله بیش از دو میلیون جهانگرد را از اقصی نقاط جهان در شهر فلورانس گرد هم می آورد تا نظاره گر هیبت و مهارت میکل آنژ در هنر پیکرتراشی باشند.این مجسمه پنج متر ارتفاع دارد و از آنجایی که از یک بلوک حجیم مرمر تراشیده شده ، وزنی قریب به 6 تن دارد. آنتونیو پائولوچی که مسئولیت نظارت بر موزه های شهر فلورانس را برعهده دارد با اشاره به این که زانوان مجسمه داوود در خلال همه این سالها به خاطر وزن زیاد آسیب دیده بود گفت: ظاهراً میکل آنژ به هنگام تراشیدن آن بیشترین وزن را در قسمت بالا تنه مجسمه اعمال کرده بود.» با این حال به گفته بسیاری از جهان گردان تنها جذابیت این مجسمه در ابعاد ظاهری آن نیست، بلکه در پیام نمادین آن است. این مجسمه نمادی از بزرگترین دستاورد یکی از برترین هنرمندان تاریخ است. از سوی دیگر به اعتقاد برخی کارشناسان «مجسمه حضرت داوود» بود که میکل آنژ را در فهرستی از بهترین هنرمندان عصر رنسانس قرارداد. مجسمه داوود در طول همه این سالها مصون و سالم ماند و سرانجام در سال 2004 شسته و به مناسبت پانصدمین سال تولدش با ظاهری آراسته برای مردم به نمایش گذاشته شد. 

داوود سبز در آسمان آبی: این مجسمه برنزی داوود به همان طرح میکل‌آنژ است که توسط شاگردانش ساخته شده